۶.۰۳.۱۳۸۸
شبِ به این سردی،تو چله ی تابستون؟
ساعت از سه نیمه شب می گذشت ولی اون هنوز بیدار بود.چند ساعتی می شد که گوشه ی اتاق کز کرده بود و با mp3 پلیرش موزیک گوش می داد.تکونی به خودش داد و چهار دست و پا رفت سمت تختی که برادرش روش خوابیده بود.لباسشو زد کنار.صورتشو برد نزدیک شکمش و یه گاز ازش کند.مزش خیلی گند بود ولی اونم خیلی گشنش بود.گاز دوم رو هم زد.برادرش بیدار شد.زیر چشمی نگاش کرد،دید گرم خوردنه نخواست مزاحمش بشه و دوباره چشماشو بست وخوابید.کم کم داشت سیر میشدکه خواهرش اومد تو اتاق چراغو روشن کرد،رفت سمت میز مطالعه.یه خودکار برداشت و گفت :"من اینو می برم!" اونم بهش گفت:" بیخود،بذارش سر جاش."خواهرش خودکارو گذاشت سرجاش.چراغو خاموش کرد وهمینطور که داشت از در میرفت بیرون گفت:"خوب بجو نمونه سر دلت!"
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
۶ نظر:
خوبه!!
خوش مزه بود؟
(آخ پسر نمي دوني از وقتي زدم شبا چقدر كلم يخ مي كنه :) )
آدم لذت میبره وقتی این برادها رو میبینه.
man har 2 khahar ro 1 nafar didam,va khordano khastan ro yek hes
چی ی ی ی ی ؟ من نفهمیدم
چی ی ی ی ی ؟ من نفهمیدم
قربانت داداش!
الان اين چي شد؟ من نفهميدم
ارسال یک نظر